حکیم سنایی; ابوالمجد مجدود بن آدم سنایی غزنویشاعر ایرانی
تاریخ تولد - وفات: 473-545 هجری قمری
ابوالمجد مجدود بن آدم سنایی غزنوی یا حکیم سنایی، شاعر ایرانی، در سال 473 هجری قمری در غزنه به دنیا آمد. نام او را عوفی مجدالدین آدم‌السنایی و حاجی خلیفه آدم نیز نوشته‌اند. در ابتدا سنایی طبق عادت آن زمان به دربار سلاطین روی آورد و به دستگاه غزنویان راه پیدا کرد. او در ابتدا به مداحی پرداخت تا اینکه یک‌باره شیدا شد و دست از دنیا شست. سنایی چند سالی از دوران جوانی را در شهرهای بلخ، سرخس، هرات و نیشابور گذراند. می‌گویند در زمانی که در بلخ بود به مکه رفت.در سال 518 هجری قمری به غزنین بازگشت. یادگار پرارزش سفرهایش مقداری از قصاید وی است. نقل است که بعد از بازگشت به غزنین، خانه‌ای نداشت و یکی از بزرگان غزنین به نام خواجه عمید احمد بن مسعود به او خانه‌ای بخشید و سنایی تا پایان عمر در عزلت به سر برد.
حکیم سنایی در سال 545 هجری قمری در غزنه از دنیا رفت.
آثار: دیوان اشعار، حدیقةالحقیقه، طریق‌التحقیق، سیرالعباد الی المعاد، کارنامۀ بلخ، عشق‌نامه، عقل‌نامه