"در سال 1745 اولین زن در آلمان درجۀ دكتری خود را در رشتۀ پزشكی به دست آورد. دوروتئا كریستینه لپورین، در بیست و سه سالگی مقاله‌ای تحت عنوان "بررسی عواملی كه زنان را از تحصیل بازمی‌دارد" منتشر كرد."
"در جوانی در موزۀ آگوستین فرایبورگ یك فرش دیدم كه طرح آن فیلیس را نشان می‌داد كه روی فیلسوف پیر، ارسطو سوار شده است. پیرمرد ریشو روی چهار دست و پا راه می‌رفت و افساری در دهان داشت. این برای شاگردی كه در دبیرستان یاد می‌گیرد كه فیلسوفان یونانی قلۀ روح بشری هستند، درس بزرگی است. با این احوال باید اعتراف كنم كه آن زمان (و هنوز هم!) با دیدن فیلیس نوعی احساس رضایت به من دست داد؛ حتی ارسطوی عاشق و پیر هم از باری كه روی پشت داشت، زیاد ناراضی به نظر نمی‌رسید. حتی اگر در آن وضعیت الگوی مناسبی از فلاسفه برای شاگردان دبیرستانی نبود. ناشران و كتابفروشان هم باید بپذیرند كه كتابی در مورد رابطۀ فیلیس و ارسطو بیشتر از تحلیل‌های جدید در مورد عقاید آن فیلسوف به فروش می‌رود. زندگی همین است و باید خوشحال باشیم كه چنین است."
"هر گونه سرزنش در رابطه با استثمار و تحقیر، فقط با حركاتی خودخواهانه جواب داده می‌شود. زنانی مانند كریستینه دو پیسان از قرون وسطی ورق را برگرداندند. زن هم آفریدۀ خداوند است. آن هم در محلی مانند بهشت و از همان جنس، یعنی گل. بعضی مردان حتی سعی در اثبات این نظریه كرده‌اند كه زنان، شاهكار خداوند هستند."
"زندگی با ما مردان زیاد مهربان نیست. وقتی به دنیا می‌آییم، به چه كسی تبریك می‌گویند و گل هدیه می‌دهند؟ مادر ما. وقتی ازدواج می‌كنیم، چه كسی هدایا را می‌گیرد و مورد توجه همه واقع می‌شود؟ همسر ما. وقتی می‌میریم، چه كسی بیمۀ عمر را می‌گیرد و زمستان‌ها را در مالوركا می گذراند؟ بیوۀ ما. پس زنان باید از چه بندی آزاد شوند؟"
"براساس آخرین آمار سازمان ملل متحد، زنان نیمی از جمعیت جهان را تشكیل می‌دهند. آنها یك سوم مشاغل را در اختیار دارند، ولی دو سوم ساعات كاری متعلق به ایشان است. با این احوال جمعاً فقط یك دهم از درآمد جهان را دریافت می‌كنند و حتی یك در صد از ثروت جهان را دراختیار ندارند."
"چقدر زمانه عوض شده است. پسر من می‌خواهد، وارد ارتش شود تا در آنجا با دختران ملاقات كند."